معنی دار ضرب - جستجوی لغت در جدول جو

دار ضرب

لغت نامه دهخدا

دارالضرب

دارضرب، جای سکه زدن پول، ضراب خانه، درم سرا

فرهنگ فارسی عمید

چارضرب

چهارضرب، نوعی نواختن ساز، از آیین های قلندران شامل تراشیدن موی سر، صورت (ریش و سبیل) و ابرو

فرهنگ فارسی عمید

دو ضرب

(دُ ضَ)

ضرب دو نوبت. دوضربه. (یادداشت مؤلف). رجوع به دوضربه شود

لغت نامه دهخدا

چارضرب

(ضَ)

نوعی از نوازش ساز که بهندی چوتالا گویند. (آنندراج). نوعی از نواختن ساز. (ناظم الاطباء). قسمی نواختن ضرب است، نوعی از نواختن ضرب که در زورخانه معمول است، نوعی از اشغال صوفیان. (آنندراج) ، کنایه از تراشیدن موی ریش و بروت و ابرو که بعضی قلندران کنند. (آنندراج). و چهار ضرب ابدال نیز همین است. (آنندراج) :
در چارضرب، ابدال، ابرو تراشد از رو
تا هیچکس نگوید بالای چشمت ابرو.
ابراهیم ادهم (از آنندراج).
مه تازه گدای شرق و غرب است
در زیر تراش چارضرب است.
زلالی (از آنندراج).
- لعن چارضرب، نوعی لعن که شیعیان متعصب کنند.
، حساس هوشیار مانند برده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دار فرج

(رُ فَ رَ)

محله ای در مشرق شهر بغداد، بالای بازار یحیی. فرج نام یکی از غلامان حمدونه بنت غضیض است که از کنیزکان رشید بوده و از او فرزندی آورده است. دار فرج از بناهای استوار کرانۀ دجله بوده است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

دارالضرب

(رُضْ ضَ)

میخکده. ضرابخانه. جایی که پول در آن سکه میزنند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

داه عرب

دای تازی کنیز تازی که روزگارش پریشان تر از روزگار کنیزکان دیگر است

فرهنگ لغت هوشیار